Ο επιδερμοειδής σπίλος οφείλεται σε μια υπερβολική παραγωγή επιδερμίδας (το ανώτερο στρώμα του δέρματος). Οι βλάβες είναι παρούσες στο 50% των περιπτώσεων κατά τη γέννηση ή μπορεί να αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και κυρίως στα πρώτα χρόνια της ζωής.
Τύποι επιδερμοειδούς σπίλου
Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιδερμοειδών σπίλων, που διακρίνονται από τον τύπο των επιδερμοειδών κυττάρων που αφορούν. Η επιδερμίδα στους σπίλους αυτούς αποτελείται κυρίως από ένα τύπο κυττάρου που λέγεται κερατινοκύτταρο.
Μπορεί να είναι επίπεδοι ή να προεξέχουν. Το χρώμα τους μπορεί να είναι σκουρόχρωμο ή καφέ.
Με το πέρασμα του χρόνου οι βλάβες γίνονται παχύτερες και πιο σκουρόχρωμες και μοιάζουν σαν μια ομάδα που στην καθομιλουμένη ονομάζονται «κρεατοελιές».
Συχνά οι επιδερμοειδείς σπίλοι ακολουθούν μια διάταξη σε σειρά, που ονομάζονται γραμμές του blaschko.
Άλλοι τύποι επιδερμοειδών σπίλων συμπεριλαμβάνουν και επιδερμοειδή κύτταρα όπως κύτταρα από τριχοθυλάκια, ιδρωτοποιούς αδένες ή σμηγματογόνους αδένες. Ένας τύπος από τέτοιες βλάβες είναι ο σμηγματορροϊκός σπίλος.
Σύνδρομο Επιδερμοειδούς Σπίλου
Συνήθως τα άτομα που έχουν επιδερμοειδείς σπίλους δεν έχουν άλλες βλάβες. Ωστόσο κάποιες φορές μπορεί η παρουσία τους να συνδυάζεται με προβλήματα σε άλλα μέρη του σώματος όπως στον εγκέφαλο, στα μάτια και στα οστά. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το άτομο αυτό έχει μια κατάσταση η οποία ονομάζεται Σ.Ε.Σ. (Σύνδρομο Επιδερμοειδούς Σπίλου). Η συχνότητα των σπίλων αυτών είναι ένας έως τρείς ανά χίλιους ανθρώπους. Δεν πρόκειται για κληρονομική βλάβη.
Θεραπεία – Αφαίρεση
Η αφαίρεση των επιδερμοειδών σπίλων γίνεται χειρουργικά ή με χρήση laser.